zbiorami otwartymi
Encyklopedia PWN
miara, miara zbioru,
mat. jedno z pojęć teorii funkcji rzeczywistych uogólniające pojęcie długości odcinka, pola obszaru, objętości.
mat. zbiór X z wyróżnioną rodziną podzbiorów, nazywanych zbiorami otwartymi,
dział analizy mat., poświęcony abstrakcyjnym uogólnieniom znanych pojęć geometrii klas. i matematyki elementarnej: długości odcinka, pola wielokąta, objętości wielościanu, 0-wymiarowej miary liczącej, tzn. liczby elementów zbioru.
Biblioteka Narodowa w Warszawie (BN),
centralna biblioteka państwa tworzona od 1918, powołana 1928, otwarta 1930;
biblioteka
instytucja, która pełni określone funkcje społeczne (badawcze, edukacyjne, kulturalne, rekreacyjne) przez planowe gromadzenie, opracowanie i udostępnianie zbiorów oraz informowanie o nich; potocznie także pomieszczenie dla książek (budynek, lokal, mebel) i księgozbiór.
[gr.],
mat. przeniesienie struktury ze zbioru A na zbiór klas abstrakcji (abstrakcji zasada) pewnej relacji równoważności r w A (zbiór ilorazowy A/r).
